‘Van al mijn gitaren ben ik het meest gehecht aan de elektrische gitaar die ik samen met mijn vader heb gekocht.’
Peter Bouter woont in het hart van het Woest&Bijster-festival. Dat is geen toeval, want hij is de partner van Ellen Bouter, die deze weken vanuit hun huis bijna fulltime bezig is met de organisatie van dit festival. Is dat ook de reden dat de Rotary graag een interview met Peter wil? Misschien. Peter is één van de muzikanten die in de festivaltent op het Van Slootenplein te horen is. Daar is iedere dag tussen 17.00 en 19.00 uur livemuziek te horen tijdens het eten in de festivaltent.*
Een andere reden voor een interview is dat deze geboren en getogen Bennekommer al zijn leven lang vervlochten is met muziek. Peter: ‘Ik kom uit een huis waar muziek aanwezig was in de vorm van orgel, psalmen en gezangen. Ik mocht leren orgelspelen, of trompet. En toen zeiden mijn ouders ineens: een gitaar, is dat niets voor jou? Ik heb klassiek gitaarles gehad. In 6 VWO op Het Streek deed ik mee aan een talentenjacht met een geleende elektrische gitaar. Ons bandje speelde ‘A Hard Day’s Night’ en als ludiek element had de zanger een kapotte voetbal op z’n hoofd gezet. En daar is het mee begonnen’.
Na dit debuut speelde Peter heel lang in een New Wave bandje, The Source. Wat vonden ze daar thuis van? Peter: ‘Mijn ouders waren heel tolerant. Dus dat kon. Van al mijn gitaren ben ik nog steeds het meest gehecht aan de elektrische gitaar die ik samen met mijn vader heb gekocht bij muziekwinkel aan de Parkweg in Ede. Die gitaar is onvervangbaar: bij brand red ik eerst vrouw en kinderen en daarna die gitaar.’
Later speelde Peter in de gitaarrockband The Sly Saints (heilige boontjes). ‘Toen Ellen en ik kinderen kregen ben ik een poos gestopt met spelen in een band. Ik bleef wel gitaar spelen, waar dat maar kon. En drie jaar geleden viel zomaar weer alles in elkaar. Ik wilde al heel lang nog een nummer van mij opnemen (Empty Senses). Ik heb wat mensen gevraagd of ze dat met mij wilden opnemen. Dat is begin van The Coincidences, een band met een onverwachte en wisselende samenstelling. We zijn nu met negen personen maar we treden nooit met z’n negenen op; dat varieert tussen twee en zeven muzikanten. Wij spelen vooral Ierse muziek. Onze instrumenten? Gitaar, mandoline, Irish bouzouki, uilleann pipes (de Ierse doedelzak), banjo, diverse fluiten, bodhran (de Ierse trommel), drums, cajon, bas, trekzak, hurdy-gurdy (draailier), viool. En we hebben twee zangeressen.’
Waar treden jullie op met The Coincidences? ‘We pakken alles wat we een beetje leuk vinden. Festivalletjes, pubs, theatertjes. We doen hele leuke dingen. Niemand speelt voor geld of beroemd worden maar voor het plezier. Onze band kan best veel, van folkrock en ballads tot jigs&reels. We schrijven ook zelf.’
Heb je nog actuele projecten? ‘Ik organiseer vier muziekavonden in Het Oude Postkantoor. De eerste avond is op 10 november, daarna de 2e zaterdag in januari, februari en maart. Elke avond treden verschillende lokale bands op samen met een lokaal talent. . The Coincidences spelen op 12 januari, samen met de Bennekomse zangeres Maya Lizz. De avonden heten ‘live @ Het Oude Postkantoor’ en de entree is 5 euro.’
Waarom is het zo belangrijk voor jou, muziek maken? ‘Omdat je het samen kunt doen, en omdat het altijd iets met het uiten en delen van emoties van doen heeft. Leeftijd speelt geen rol. Muziek heeft zoveel kanten, daar kun je zoveel in kwijt.’ Word je rustig van het maken van muziek? Peter staart even omhoog. ‘Rustig klinkt zo… Het brengt me meer in evenwicht.’
*Tijdens Woest&Bijster kun je dagelijks tussen 17.00 en 19.00 eten in de tent op het festivalterrein op het Van Slootenplein. Reserveren via eten@woestenbijster.nl of in de tent op het festivalterrein. Daar ben je overigens de hele dag welkom voor koffie, thee of een drankje!
Zie ook www.thecoincidences.nl en de facebookpagina van deze band.
Tekst: Mathilde van Werven
Oktober 2018